اصل تألیف قلوب و آثار و احکام آن در فقه سیاسی فریقین

تألیف قلوب در اصطلاح، عبارت است از: ایجاد الفت و مهربانی در دل افراد، که برای مقاصد نیکی مانند دعوت به دین، دفع شرّ آنان و باقی ماندن در دین صورت می گیرد. از نظر فقهی، تألیف قلوب عبارت است از حمایت مسلمانان یا کفار توسط پیامبر (ص) امام (ع) یا رئیس دولت اسلامی به منظور گرایش آن ها به اسلام، یا جهاد؛ و عمدتاً شکل اقتصادی دارد. به بیان دیگر، تألیف قلوب عبارت است از «حمایت اقتصادی مسلمین و یا کفار توسط پیامبر، امام و یا ولی امر مسلمین به منظور جلب آنان برای جهاد و اسلام و دفاع از آن.» در مصداق مولفه قلوبهم میان فقها اختلاف است بعضی معتقدند فقط اختصاص به کفار دارد ومی گویند، مولفه القلوب ، کفاری هستند که با مقداری دریافت اموال از بیت المال به اسلام می گروند و به وسیل? همین پرداخت مال، به مسلمانان نزدیک شده، آن ها را برای جنگ با مشرکان کمک می کنند. بعضی معتقدند فقط اختصاص به مسلمانان دارد که این گروه عبارتند از:آن دسته مسلمانان که از مشرکان و کفار هم چشم داشته باشند. در این مورد مسلمانان تألیف قلوب می شوند تا کفار هم چشم آن ها نیز راغب به اسلام شوند؛ آن دسته از مسلمانان که ایمانی ضعیف دارند؛ مسلمان هایی که در همجواری محل جمع آوری زکات هستند؛ مسلمان های مرزنشین، که از مرزها دفاع و حراست می کنند.حال باید با بررسی دقیق اقوال به مصادیق واقعی مولفه قلوبهم پی برد. در این رساله به بررسی تالیف قلوب در فقه فریقین و نقش ان در روابط بین الملل در عصر حاضر پرداخته شده است .